Dichtkaart Nietig

Ontwerp kaart en illustratie: Anna Sikkes

Gedicht: Nietig

Dichter Û, Afhaalpoëzie

We turen eindeloos
naar het donkerste stukje hemel
en zien het licht
van oneindig veel sterren

Licht dat miljarden jaren
door de kosmos onderweg was
voordat het hier
bij ons op aarde
in een telescoop viel
als een miniem puntje
Eén pixel in de eindeloze duisternis

Ik probeer te bedenken
hoe groot het heelal is
hoe lang de weg van het sterrenlicht
en hoe nietig ikzelf

Ik stop het heelal in de wasmachine
en was het zo heet
dat het krimpt tot de maat van de aarde
Dan komt de aarde uit die wasmachine
kleiner dan één enkel atoom
en de Melkweg
is nog geen zandkorreltje op het strand

En ik?
Kleiner en kleiner en kleiner en kleiner
Kleiner dan het kleinste deeltje dat de wetenschap kent
Nietiger dan het nietigste snaartje uit de snaartheorie
Niets!
Er is niets van mij overgebleven